Janita Kroes over haar Zorgboerderij De Rietstulp

“Je bent constant aan het professionaliseren”

Voordat Janita Kroes met haar man, melkveehouder, zorgboerderij De Rietstulp begon, werkte ze als zelfstandige in de thuiszorg. “Dat is nu bijna 15 jaar geleden. We zaten midden in de mkz-crisis. Met de melkveehouderij ging het financieel niet goed en ik ging steeds meer buiten de deur werken. De kinderen vonden dat verschrikkelijk, dus ik draaide vooral nachtdiensten. Dat was niet leuk. Zorgboerderijen waren toen net in opkomst. Omdat ik al gewend was als zelfstandige te werken durfde ik het wel aan om, eerst vanuit huis, een zorgboerderij te beginnen.” 

“Het liep vanaf het begin al snel goed met de jeugd en we zetten een gebouwtje erbij. Daarna kwam er personeel, want anders kun je niet groeien. Ik ben toen ook de HBO-opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening gaan doen”, vertelt Janita “Puur om te kunnen onderbouwen waarom ik dingen op een bepaalde manier wil organiseren.” 

Jongerenopvang en dagbesteding

Zorgboerderij De Rietstulp vangt jongeren op die om welke reden dan ook tijdelijk niet naar school kunnen. Janita: “In samenwerking met een aantal scholen voor speciaal onderwijs hebben we een constructie gemaakt: deze kinderen krijgen bij ons onderwijs van een leerkracht en vervolgens bekijken we samen wat een passende vervolgschool kan zijn. Op woensdag en in het weekend bieden we respijtzorg; dat is logeer- en dagopvang van kinderen om hun verzorgers te ontlasten. En in de midweken logeren er kinderen die overdag naar school gaan maar nog niet of niet meer volledig thuis kunnen wonen”.

Daarnaast biedt de Rietstulp dagbesteding voor jongvolwassenen en volwassenen met een beperking. Deze dagbesteding kent twee groepen: een werkgroep, waarin de deelnemers ervaringsgericht leren en een belevingsgroep. 

Melkveehouderij én zorginstelling

Janita: “Op dit moment hebben we 80 deelnemers en 26 man in dienst, allemaal zorgprofessionals, uiteraard met feeling voor de boerderij en de extra taken die dat met zich meebrengt. Zelf sta ik nooit meer op een groep. Ik ben nu echt een manager. Daarbij word ik geholpen door een coördinerend teamleider. Het jeugdteam en het dagbestedingsteam worden aangestuurd door een meewerkend teamleider. Je bent constant aan het professionaliseren, nog steeds: inspelen op nieuwe wet- en regelgeving, voldoen aan de kwaliteitseisen van de overheid, dealen met de bezuinigingen in de zorg. We zijn, naast een melkveehouderij een zorginstelling en onderhandelen met het gemeentelijk zorgkantoor.”

Nieuwe stal

Op een gegeven moment was er weer ruimte om te investeren in de melkveehouderij: “In 2012 hebben we een nieuwe stal gezet. Van een groepsstal gingen we naar een ligboxenstal met melkrobots. Heerlijk: de koeien liggen niet meer vast. Er is ruimte, frisse lucht en het is heel fijn dat we zelf niet mee hoeven te melken. De deelnemers zorgen voor het jongvee en het droogvee.“

Janita en haar man Dick zijn tevreden over hoe het loopt. “Al loopt nooit iets zoals je verwacht”, aldus Janita. “Dat is je uitdaging. Maar daar houd ik van en mijn man ook. Je moet wel kunnen dealen met de impact op je privéleven: er zijn 24 uur per dag mensen op je erf en als er wat is, word je gebeld, al is het midden in de nacht.”

Protocollen 

Als het gaat om veiligheid zijn ‘protocollen’ in combinatie met nuchter boerenverstand bij De Rietstulp leidend. “Alle werkzaamheden in de stal worden voorbereid door de begeleiders. En het is heel helder wat wel en niet mag. Deelnemers mogen bijvoorbeeld niet tussen de koeien mestkrabben. Verder hebben we een goede opruimdiscipline.” 

Struikelgevaar en de grote weg

Struikelgevaar ziet Janita als het grootste risico op haar bedrijf: “Je krijgt de grond nooit helemaal effen, er verzakt altijd wel iets. Dat, in combinatie met het feit dat een groot deel van onze deelnemers een beetje sloft, maakt dat we daar extra alert op moeten zijn. We wijzen er bij de intake op.  De deelnemers maken een bewuste keuze voor onze dagbesteding en nemen dit risico bewust. En mensen die slechter ter been zijn lopen altijd met begeleiding op het erf.”

Daarnaast is er de openbare weg. Er is wel eens iemand boos en dan bestaat het risico dat hij in een emotionele bui de weg oploopt. Onze deelnemers zijn hier vrijwillig en bij de intake geven we altijd heel helder aan dat de zorg stopt als je dat twee keer doet. Om mensen wel een uitweg te geven hebben we een ‘boos pad’ gemaakt. Daar mogen ze altijd naartoe. Het is 750 meter lang en we gaan je daar niet achterna.”
 

Hoe zorgen melkveehouders anno 2019 voor een gezond en veilig bedrijf? Voor henzelf, hun familie, medewerkers en erfbetreders? U leest het in de zevendelige serie Gezond en veilig werken in de melkveehouderij, onderdeel van de gelijknamige campagne van ZuivelNL in samenwerking met Stigas. Aflevering 4 gaat over de veiligheid op het erf. Wat zegt de arbocatalogus over veiligheid op het erf? In de arbocatalogus Melkvee en graasdieren wordt uitgebreid aandacht besteed aan bezoek op het bedrijf, maar ook aan de omgang met melkvee en stieren en mestgassen. Lees meer. RIE van Stigas: alle risico’s in kaart Stigas heeft speciaal voor zorgboerderijen een systeem ontwikkeld om alle veiligheidsrisico’s op het bedrijf in kaart te brengen én te beheersen. Met deze risico- inventarisatie en –evaluatie (kortweg: RIE) inventariseert u digitaal zelf de risico’s in het bedrijf en plant u daarna uw verbeteracties in. Het systeem herinnert u er vervolgens aan deze acties uit te voeren. De voordelen: U hebt minder kans op ongevallen en verzuim. U kunt de RIE van Stigas zelf doen. U kunt ook hulp van een adviseur van Stigas krijgen. U bepaalt zelf wanneer u eraan werkt. U voldoet aan de wettelijke eisen en voorkomt onnodige boetes. Ga naar www.derievanstigas.nl.